малдава́нін

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. малдава́нін малдава́не
Р. малдава́ніна малдава́н
Д. малдава́ніну малдава́нам
В. малдава́ніна малдава́н
Т. малдава́нінам малдава́намі
М. малдава́ніне малдава́нах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

малдава́нін,

гл. малдаване.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малдава́нін м Móldauer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

молдава́нин малдава́нін, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Mołdawianin

м. малдаванін

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

малдава́не, ‑ван; адз. малдаванін, ‑а, м.; малдаванка, ‑і, ДМ ‑нцы; малдаванкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Малдаўскай ССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Moldavian

[mɑ:lˈdeɪviən]

1.

adj.

малда́ўскі

2.

n.

малдава́нін -а m., малдава́нка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)