малдава́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. малдава́нка малдава́нкі
Р. малдава́нкі малдава́нак
Д. малдава́нцы малдава́нкам
В. малдава́нку малдава́нак
Т. малдава́нкай
малдава́нкаю		 малдава́нкамі
М. малдава́нцы малдава́нках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

малдава́нка,

гл. малдаване.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малдава́нка ж Móldauerin f -, -nen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

*Малдава́нка, мылдыва́нка ’намітка, галаўная павязка’ (Бяльк.). Да тапоніма Малдавія, які з рум. Moldovă (Фасмер, 2, 642).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

молдава́нка малдава́нка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Mołdawianka

ж. малдаванка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

малдава́не, ‑ван; адз. малдаванін, ‑а, м.; малдаванка, ‑і, ДМ ‑нцы; малдаванкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Малдаўскай ССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Moldavian

[mɑ:lˈdeɪviən]

1.

adj.

малда́ўскі

2.

n.

малдава́нін -а m., малдава́нка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)