маламе́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. маламе́рка маламе́ркі
Р. маламе́ркі маламе́рак
Д. маламе́рцы маламе́ркам
В. маламе́рку маламе́ркі
Т. маламе́ркай
маламе́ркаю		 маламе́ркамі
М. маламе́рцы маламе́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

маламе́рка ж. маломе́рка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маламе́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Разм. Прадмет меншых памераў, чым ён павінен быць (аб адзенні, абутку). Паліто-маламерка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маламе́рак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. маламе́рак маламе́ркі
Р. маламе́рка маламе́ркаў
Д. маламе́рку маламе́ркам
В. маламе́рак маламе́ркі
Т. маламе́ркам маламе́ркамі
М. маламе́рку маламе́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

маломе́рка ж., спец. маламе́рка, -кі ж., недаме́рак, -рка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)