малалю́дны, -ая, -ае.

3 невялікай колькасцю людзей, не вельмі людны.

Малалюдная вёска.

|| наз. малалю́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

малалю́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. малалю́дны малалю́дная малалю́днае малалю́дныя
Р. малалю́днага малалю́днай
малалю́днае		 малалю́днага малалю́дных
Д. малалю́днаму малалю́днай малалю́днаму малалю́дным
В. малалю́дны (неадуш.)
малалю́днага (адуш.)		 малалю́дную малалю́днае малалю́дныя (неадуш.)
малалю́дных (адуш.)
Т. малалю́дным малалю́днай
малалю́днаю		 малалю́дным малалю́днымі
М. малалю́дным малалю́днай малалю́дным малалю́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

малалю́дны малолю́дный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

малалю́дны, ‑ая, ‑ае.

З невялікай колькасцю людзей, немнагалюдны. «Куды ж цяпер падацца?» — запытаў у мыслях самога сябе Лабановіч, апынуўшыся на .. малалюднай плошчы. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малалю́дны dünn besíedelt (пра мясцовасць); schwách besúcht (пра сход); wénig belébt, mit geríngem Verkéhr (пра вуліцу і г. д.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

малолю́дный малалю́дны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)