Маладзе́чна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Маладзе́чна
Р. Маладзе́чна
Д. Маладзе́чну
В. Маладзе́чна
Т. Маладзе́чнам
М. Маладзе́чне

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Маладзе́чна ср., г. Молоде́чно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Маладзечна

т. 9, с. 554

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Маладзе́чна н. Maladziéčna i Maladsétschna n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Молоде́чно г. Маладзе́чна, -на ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Mołodeczno

н. г. Маладзечна, Маладэчна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ураздро́б, прысл.

Разм. Часткамі; у розніцу. У XV і XVI стагоддзях Маладзечна бясконца перадавалася, прадавалася поўнасцю і ўраздроб то аднаму, то другому магнату. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

«Перамога» (паліграф. прадпрыемства, Маладзечна) 12/312

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Чырвоны сцяг» (газ., Маладзечна) 11/253

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Святло камунізма» (газ., Маладзечна) 9/57

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)