мала́га, -і, ДМ -ла́зе, ж.

Гатунак дэсертнага вінаграднага віна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ма́лага

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ма́лага
Р. Ма́лагі
Д. Ма́лазе
В. Ма́лагу
Т. Ма́лагай
Ма́лагаю
М. Ма́лазе

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мала́га

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. мала́га
Р. мала́гі
Д. мала́зе
В. мала́гу
Т. мала́гай
мала́гаю
М. мала́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мала́га ж. (вино) мала́га

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мала́га (вино) мала́га, -гі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мала́га г. Мала́га, -гі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мала́га, ‑і, ДМ ‑лазе, ж.

Сорт дэсертнага лікёрнага вінаграднага віна.

[Ісп. málaga ад геагр. назвы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Малага

т. 9, с. 550

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ма́лага і Мала́га ж Málaga n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мала́га

(ісп. malaga, ад Malaga = назва горада ў Іспаніі)

сорт дэсертнага вінаграднага віна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)