мала́ві

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, множны лік, нескланяльны

мн.
Н. мала́ві
Р. мала́ві
Д. мала́ві
В. мала́ві
Т. мала́ві
М. мала́ві

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мала́ві, нескл.; адз. малавіец, ‑війца, м.; малавійка, ‑і, ДМ ‑війцы; мн. малавійкі, ‑віек; ж.

Народ, які жыве ў рэспубліках Малаві, Мазамбіку і Замбіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Малаві

т. 9, с. 548

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Малаві (плямёны) 6/556

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Малаві 2/9; 6/555—557

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Мала́ві

1. ж. Maláwi n -s (дзяржава);

2. н. Maláwisee m -s (возера)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Кангрэс Малаві (партыя) 6/556

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Мала́ви Мала́ві нескл., ср.;

Респу́блика Мала́ви Рэспу́бліка Мала́ві.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

малаві́ец,

гл. малаві.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малаві́йка,

гл. малаві.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)