малава́жны, -ая, -ае.

Няважны, нязначны.

Малаважная акалічнасць.

|| наз. малава́жнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

малава́жны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. малава́жны малава́жная малава́жнае малава́жныя
Р. малава́жнага малава́жнай
малава́жнае		 малава́жнага малава́жных
Д. малава́жнаму малава́жнай малава́жнаму малава́жным
В. малава́жны (неадуш.)
малава́жнага (адуш.)		 малава́жную малава́жнае малава́жныя (неадуш.)
малава́жных (адуш.)
Т. малава́жным малава́жнай
малава́жнаю		 малава́жным малава́жнымі
М. малава́жным малава́жнай малава́жным малава́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

малава́жны малова́жный, малосуще́ственный, незначи́тельный; малозначи́тельный, малозна́чащий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

малава́жны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае вялікай важнасці; нязначны. Малаважная акалічнасць. □ Малая, малаважная тэма так і астанецца малаважнай, якімі б літаратурнымі аздобамі яе ні ўпрыгожвалі. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малава́жны geríngfügig, únbedeutend, belánglos

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

малова́жный малава́жны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

малаісто́тны, -ая, -ае.

Недастаткова істотны; малаважны.

М. факт.

|| наз. малаісто́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трэцеступе́нны, -ая, -ае.

Малаістотны, малаважны; пасрэдны па сваіх якасцях, па майстэрстве.

Т. акцёр.

Трэцеступенная роля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

малосуще́ственный малаісто́тны, малава́жны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

малаісто́тны, ‑ая, ‑ае.

Недастаткова істотны; малаважны. Малаістотны факт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)