малаба́рскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
малаба́рскі |
малаба́рская |
малаба́рскае |
малаба́рскія |
| Р. |
малаба́рскага |
малаба́рскай
малаба́рскае |
малаба́рскага |
малаба́рскіх |
| Д. |
малаба́рскаму |
малаба́рскай |
малаба́рскаму |
малаба́рскім |
| В. |
малаба́рскі (неадуш.)
малаба́рскага (адуш.) |
малаба́рскую |
малаба́рскае |
малаба́рскія (неадуш.)
малаба́рскіх (адуш.) |
| Т. |
малаба́рскім |
малаба́рскай
малаба́рскаю |
малаба́рскім |
малаба́рскімі |
| М. |
малаба́рскім |
малаба́рскай |
малаба́рскім |
малаба́рскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АЛБУКЕ́РКІ
(Albuquergue) Афонсу дэ (1453—16.2.1515),
партугальскі мараплавец, намеснік (віцэ-кароль) партуг. уладанняў у Індыі [1510—15], заснавальнік партуг. калан. імперыі ў Ост-Індыі. У 1503 на чале партуг. флатыліі накіраваны ў інд. г. Кочын, дзе пабудаваў форт. У 1507 захапіў г. Армуз у Персідскім заліве. У 1510 захапіў Гоа (стаў асн. апорным пунктам партуг. заваёўнікаў на Усходзе), у 1511 — Малаку. Албукеркі ўзначальваў першыя партуг. экспедыцыі на Малабарскі бераг, в. Цэйлон, у краіны Паўд.-Усх. Азіі.
т. 1, с. 233
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)