Verbum

анлайнавы слоўнік

макія́ж, -у, м.

Падкрэсліванне прыгажосці і своеасаблівасцей, а таксама маскіроўка асобных недахопаў твару з дапамогай касметычных сродкаў.

|| прым. макія́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

макія́ж

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

макія́ж, -жу м. макия́ж

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

макія́ж, ‑у, м.

Комплекс касметычных працэдур, звязаных з упрыгожаннем твару памадай, пудрай, ласьёнам і пад.

[Фр. maquillage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

макіяж

т. 9, с. 538

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

макія́ж м Make-up [ˏme:k´ap] n -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

макія́ж

(фр. maquillage)

комплекс касметычных працэдур, звязаных з упрыгожаннем твару памадай, пудрай, ласьёнам і інш.;

2) уменне рабіць знешнюю прыгажосць чалавека з дапамогай касметыкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

макія́ж

(фр. maquillage)

1) комплекс касметычных працэдур, звязаных з упрыгожаннем твару памадай, пудрай, ласьёнам і інш.;

2) майстэрства дэкаратыўнай касметыкі;

3) перан. тое, што з’яўляецца сродкам маскіроўкі якіх-н. фактаў, падзей (напр. палітычны м.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

пермане́нт-макія́ж

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тату́-макія́ж

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)