максіма́льны, -ая, -ае.

Самы большы сярод іншых, найбольшы; проціл. мінімальны.

Максімальная хуткасць.

|| наз. максіма́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

максіма́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. максіма́льны максіма́льная максіма́льнае максіма́льныя
Р. максіма́льнага максіма́льнай
максіма́льнае		 максіма́льнага максіма́льных
Д. максіма́льнаму максіма́льнай максіма́льнаму максіма́льным
В. максіма́льны (неадуш.)
максіма́льнага (адуш.)		 максіма́льную максіма́льнае максіма́льныя (неадуш.)
максіма́льных (адуш.)
Т. максіма́льным максіма́льнай
максіма́льнаю		 максіма́льным максіма́льнымі
М. максіма́льным максіма́льнай максіма́льным максіма́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

максіма́льны максима́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

максіма́льны, ‑ая, ‑ае.

Самы большы сярод іншых, найбольшы; проціл. мінімальны. Максімальная колькасць. Максімальная глыбіня. Максімальнае напружанне. □ [Лётчык] пайшоў на поўдзень па простай лініі на максімальнай хуткасці. Алешка.

[Ад лац. maximus — найбольшы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

максіма́льны maximál, Höchst-; grö́ßtmöglich; Spítzen-;

максіма́льная магу́тнасць Spítzenleistung f -, -en;

максіма́льная ко́лькасць Máximum n -s, -ma

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

максіма́льны

(с.-лац. maximalis)

самы вялікі, найбольшы (напр. м-ая глыбіня, м-ая тэмпература); параўн. мінімальны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

максіма́льны

(с.-лац. maximalis)

самы вялікі, найбольшы (напр. м-ая глыбіня, м-ая тэмпература); параўн. мінімальны.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

максима́льный максіма́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мініма́льны, -ая, -ае.

Самы малы, найменшы ў шэрагу іншых; проціл. максімальны.

Мінімальнае асвятленне.

|| наз. мініма́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грані́чны, -ая, -ае.

1. гл. граніца.

2. Максімальны, найвышэйшы, крайні.

Гранічная хуткасць.

Гранічная сціпласць.

|| наз. грані́чнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)