максі́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. максі́м максі́мы
Р. максі́ма максі́маў
Д. максі́му максі́мам
В. максі́м максі́мы
Т. максі́мам максі́мамі
М. максі́ме максі́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Максі́м

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Максі́м Максі́мы
Р. Максі́ма Максі́маў
Д. Максі́му Максі́мам
В. Максі́ма Максі́маў
Т. Максі́мам Максі́мамі
М. Максі́ме Максі́мах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

максі́м м., воен., разг. (пулемёт) макси́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

максі́м, ‑а, м.

Станковы кулямёт асобай канструкцыі. Ззаду за намі ідуць кулямётчыкі і па бруку ляскочуць жалезныя колы «максімаў». Галавач.

[Англ. maxim ад імя амерыканскага вынаходніка-інжынера Хайрэма Максіма.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Максім, гл. Арлоўскі К. П.

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Максім, гл. Гала З. З.

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Максім, гл. Урбановіч І. П.

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

максі́м

[англ. maxim, ад H. Maxim = прозвішча амер. канструктара (1840—1916)]

станковы кулямёт, які быў на ўзбраенні многіх армій да 2-й сусветнай вайны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Баран Максім 2/75

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Іванаў Максім 1/462

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)