Саюз майстроў народнай творчасці Беларусі

т. 14, с. 228

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Усесаюзны фестываль майстроў опернага і балетнага мастацтва 10/568

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Саюз майстроў народнай творчасці Беларусі (працяг)

т. 18, кн. 1, с. 448

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ма́йстар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ма́йстар майстры́
Р. ма́йстра майстро́ў
Д. ма́йстру майстра́м
В. ма́йстра майстро́ў
Т. ма́йстрам майстра́мі
М. ма́йстру майстра́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вэб-ма́йстар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вэб-ма́йстар вэб-майстры́
Р. вэб-ма́йстра вэб-майстро́ў
Д. вэб-ма́йстру вэб-майстра́м
В. вэб-ма́йстра вэб-майстро́ў
Т. вэб-ма́йстрам вэб-майстра́мі
М. вэб-ма́йстру вэб-майстра́х

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падрадзі́ць, -раджу́, -ра́дзіш, -ра́дзіць; -ра́джаны; зак., каго-што.

Наняць для часовай работы, дастаўкі чаго-н.

П. майстроў.

|| незак. падраджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разбагаце́лы, ‑ая, ‑ае.

Які стаў багатым, разбагацеў. Людзі ідуць у наймы да разбагацелых майстроў, бяруць у арэнду інструменты. Алексютовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падрадзі́ць, ‑раджу, ‑радзіш, ‑радзіць; зак., каго-што.

Наняць, абавязаўшы выканаць што‑н. на пэўных умовах. Падрадзіць майстроў на часовую работу. Падрадзіць будаўнічую брыгаду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэзарганіза́тар, ‑а, м.

Той, хто дэзарганізуе, уносіць дэзарганізацыю. — Дэзарганізатар! Загоніш у трубу ўсю змену, — моцна сказаў Анатоль Парфенавіч, крутануўся і пайшоў у канторку майстроў. Мыслівец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ме́днік, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца вырабам або рамонтам медных рэчаў. Майстроў на гэтай цукроўні было пяць, усе беларусы: майстра-механік, каваль, слесар, меднік і сталяр. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)