мазу́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. мазу́та
Р. мазу́ты
Д. мазу́це
В. мазу́ту
Т. мазу́тай
мазу́таю
М. мазу́це

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мазу́т, -у, М -зу́це, м. і мазу́та, -ы, ДМ -зу́це, ж.

Астаткі ад нафты пасля адгонкі з яе бензіну, газу і газаліну.

|| прым. мазу́тны, -ая, -ае і мазу́тавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мазу́т, ‑у, М ‑зуце, м. і мазу́та, ‑ы, ДМ ‑зуце, ж.

Астаткі ад нафты пасля адгонкі з яе бензіну, газы і газаліну. Пахла мазутам, нагрэтымі за дзень шпаламі, жвірам і нечым асаблівым, станцыйным. Карпаў. Востра пахла зямлёй, мазутай і каменным вугалем. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мазу́т м, мазу́та ж тэх Héizöl n -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мазу́т, мазу́та

(рус. мазут < тур. mazut, ад ар. makhzulät = адыходы)

астаткі ад нафты пасля адгонкі з яе бензіну, газы і газаліну.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Мазу́т, мазу́та ’астатак ад нафты пасля адгонкі бензіну, газы і газаліну’ (ТСБМ, Мат. Гом.). Запазычана з рус. мазут ’тс’, якое, паводле Ушакова (Толк. сл., 2, 118), — з араб. makhzulāt ’адыходы’ > тур. mazut, mazot (Фасмер, 2, 558; Лёхін, 417).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Qui tangit picem, contaminabitur

Хто дакранаецца да смалы, пэцкаецца.

Кто касается смолы, марается.

бел. Каля вады намочышся/каля мукі запылішся. Каля вады стаяць ‒ сухому не быць.

рус. Близ смолы ходишь ‒ обчернишься, близ огня ‒ обожжёшься. Грязью играть ‒ только руки марать. По саже хоть гладь, хоть бей ‒ всё будешь чёрен от ней.

фр. On ne saurait manier du beurre qu’on ne s’en graisse les doigts (Нельзя сбить масло, не испачкав пальцев).

англ. You cannot touch pitch without being defiled (Нельзя дотронуться до мазута и не замараться).

нем. Wer Pech angreift, besudelt sich (Кто трогает смолу, пачкает себя).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

oil

[ɔɪl]

1.

n.

1) але́й -ю m.

2) на́фта f.; рэ́дкая мазу́та-алі́ва

3) але́йная фа́рба

4) але́йны жы́вапіс або́ партрэ́т

2.

v.

1) ма́заць (мазу́тай, алі́вай)

to oil the wheels — падма́заць ко́лы

2) ма́заць, падма́зваць; дава́ць ха́бар, падкупля́ць

•

- pour oil on troubled waters

- strike oil

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)