мажны́, -а́я, -о́е.

Дзябёлы, поўны, моцнага целаскладу.

М. мужчына.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мажны́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мажны́ мажна́я мажно́е мажны́я
Р. мажно́га мажно́й
мажно́е		 мажно́га мажны́х
Д. мажно́му мажно́й мажно́му мажны́м
В. мажны́ (неадуш.)
мажно́га (адуш.)		 мажну́ю мажно́е мажны́я (неадуш.)
мажны́х (адуш.)
Т. мажны́м мажно́й
мажно́ю		 мажны́м мажны́мі
М. мажны́м мажно́й мажны́м мажны́х

Іншыя варыянты: ма́жны.

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ма́жны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ма́жны ма́жная ма́жнае ма́жныя
Р. ма́жнага ма́жнай
ма́жнае		 ма́жнага ма́жных
Д. ма́жнаму ма́жнай ма́жнаму ма́жным
В. ма́жнага (адуш.) ма́жную ма́жнае ма́жных (адуш.)
Т. ма́жным ма́жнай
ма́жнаю		 ма́жным ма́жнымі
М. ма́жным ма́жнай ма́жным ма́жных

Іншыя варыянты: мажны́.

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ма́жны разг. доро́дный, по́лный, пло́тный;

м. мужчы́на — доро́дный (по́лный, пло́тный) мужчи́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мажны́, ‑ая, ‑ое.

Рослы, поўны, моцнага целаскладу. Побач з мажным, шыракаплечым Міхалам Арына здавалася мініяцюрнай, стройнай і маладой. Карпаў. Упусціўшы мужчын, мажная, раздабрэлая буфетчыца зашчапіла за імі дзверы, адышлася за стойку. Навуменка. За сталом сядзелі трое ў ваенным, і ўсе трое былі мажныя, самавітыя, сур’ёзныя. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мажны́ hóchgewachsen, groß, stark, kräftig; beléibt, korpulént

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Мажны́ ’рослы, поўны, моцнага целаскладу’ (ТСБМ), ’тоўсты’ (Інстр. III), карэліц. ’моцны, дужы’ (Сцяшк.), можны ’багаты’, мажнейшы ’багацейцы’ (Нас.). Магчыма, паланізм. Параўн. польск. możny ’багаты, буйны, уплывовы’. Да магчы́ (гл.). Утворана ад mog‑tʼi пры дапамозе суф. ‑ьnъ. Махэк₂ (371) адрознівае дзве лексемы: možný ’магчымы’ і možný ’багаты’, якую выводзіць з mohouitý < ведыйск. maghávat ’які дае багатыя дары’. Сюды мажней ’мацней’, ’больш магчыма’, ’больш багата’ (Нас.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

доро́дный мажны́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оса́нистый самаві́ты, пава́жны, мажны́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дю́жий обл., прост. ду́жы, мажны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)