мажне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак. (разм.).
Станавіцца тоўстым, мажным.
З гадамі пачынаю м.
|| зак. памажне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мажне́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
мажне́ю |
мажне́ем |
| 2-я ас. |
мажне́еш |
мажне́еце |
| 3-я ас. |
мажне́е |
мажне́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
мажне́ў |
мажне́лі |
| ж. |
мажне́ла |
| н. |
мажне́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
мажне́й |
мажне́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
мажне́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мажне́ць несов., разг. полне́ть, плотне́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мажне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.
Разм. Рабіцца, станавіцца мажным. Марыля з кожным годам яшчэ больш мажнела. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Мажне́ць ’рабіцца, станавіцца мажным — рослым, поўным, моцнага целаскладу’ (ТСБМ), ’багацець, станавіцца багатым’ (Нас., Касп.). Да магчы́ (гл.). Утворана пры дапамозе суф. ‑ěti ад прыметніка mog‑ьnь.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Ты́ня ‘густыя балотныя зараснікі’: зайшла ў таку тыню, шчо не вубрусці (ТС), ‘гушчар, топкае месца’ (ЛМТ). Верагодна, фанетычны варыянт назоўніка ж. р. тынь 4 (гл.), параўн. а тынь, а гушча! (тур., Цыхун, уласн. зап.). Значэнне ‘гушчар’, паводле Мартынава (БЛ, 7, 69–70), пацвярджае паходжанне абодвух варыянтаў ад прасл. *tyti з першасным значэннем ‘густа расці, шчыльнець, мажнець’. Сюды ж, магчыма, і гідронімы Тыня (басейн Гарыні) і Tynionka (басейн Віслы), а таксама тапонім Τουνι (= слав. Tynьje) у паўночнай Грэцыі, апошняе Голамб (МЈ, 40–41, 119) выводзіць з прасл. *tynъ. Пра мажлівыя адпаведнікі гл. Арол, 4, 126.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
плотне́ть несов.
1. (становиться более плотным) шчыльне́ць;
2. (крепнуть) мацне́ць; (становиться массивным) таўсце́ць, рабі́цца больш дзябёлым, рабі́цца больш гру́бым; (густеть) рабі́цца больш ча́стым (больш густы́м), гусце́ць; (твердеть) цвярдзе́ць, рабі́цца больш тугі́м (цвёрдым);
3. (о человеке — полнеть) мажне́ць; рабі́цца больш дзябёлым; рабі́цца больш каржакава́тым; (толстеть) таўсце́ць; см. пло́тный.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ciało
ciał|o
н.
1. цела; корпус; тулава;
budowa ~a — будова цела; целасклад;
gra ~em спарт. гульня корпусам;
2. фіз., хім., мат. цела;
~a niebieskie — нябесныя целы;
~o płynne — вадкае цела;
~o stałe — цвёрдае цела;
3. перан. орган; склад;
~o ustawodawcze — заканадаўчы орган;
nabierać ~a — паўнець у целе; мажнець;
spadać z ~a — спадаць з цела; марнець; худнець;
Boże Ciało царк. свята Божага Цела
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)