мажардо́м

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мажардо́м мажардо́мы
Р. мажардо́ма мажардо́маў
Д. мажардо́му мажардо́мам
В. мажардо́ма мажардо́маў
Т. мажардо́мам мажардо́мамі
М. мажардо́ме мажардо́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мажардо́м м., ист. мажордо́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мажардо́м

(фр. majordome, ад лац. maior = старшы + domus = дом)

1) вышэйшая службовая асоба ў Франкскай дзяржаве (5—8 ст.);

2) дварэцкі, аканом.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мажордо́м ист. мажардо́м, -ма м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)