мады́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж. (уст.).

Жанчына, якая займаецца шыццём моднага жаночага адзення і галаўных убораў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мады́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мады́стка мады́сткі
Р. мады́сткі мады́стак
Д. мады́стцы мады́сткам
В. мады́стку мады́стак
Т. мады́сткай
мады́сткаю		 мады́сткамі
М. мады́стцы мады́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мады́стка ж. моди́стка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мады́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Уст. Жанчына, якая займаецца шыццём моднага жаночага адзення і галаўных убораў.

[Фр. modiste ад mode — мода.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мады́стка ж. Modístin f -, -nen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мады́стка

(польск. modystka, ад фр. modiste)

уст. жанчына, якая займаецца шыццём моднага жаночага адзення і галаўных убораў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Мады́стка ’якая шые моднае жаночае адзенне і галаўныя ўборы’ (ТСБМ) з франц. modiste праз польск. мову. Да мода (гл.)

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

моди́стка мады́стка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

modystka

ж. мадыстка; капялюшніца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Pútzmacherin

f -, -nen мады́стка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)