мадзья́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мадзья́р мадзья́ры
Р. мадзья́ра мадзья́раў
Д. мадзья́ру мадзья́рам
В. мадзья́ра мадзья́раў
Т. мадзья́рам мадзья́рамі
М. мадзья́ру мадзья́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мадзья́р м. мадья́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мадзья́р,

гл. мадзьяры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мадзья́р м. Madjr [Magyr] m -en, -en, ngar m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мадья́р мадзья́р, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мадзья́ры, ‑аў; адз. мадзьяр, ‑а, м.; мадзьярка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн. мадзьяркі, ‑рак; ж.

Тое, што і венгры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вуго́рац гл. венгерац, мадзьяр

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Hungarian1 [hʌnˈgeəriən] n.

1. венгр; венге́рка; вуго́рац; вуго́рка; мадзья́р; мадзья́рка

2. венге́рская/вуго́рская мо́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Madziar

м. мадзьяр, венгр, венгерац

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ngar

m -n, -n венгр, мадзья́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)