магі́чны, -ая, -ае.

1. гл. магія.

2. перан. Незвычайны па сіле ўздзеяння на каго-н.

Магічныя словы паэта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

магі́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. магі́чны магі́чная магі́чнае магі́чныя
Р. магі́чнага магі́чнай
магі́чнае		 магі́чнага магі́чных
Д. магі́чнаму магі́чнай магі́чнаму магі́чным
В. магі́чны (неадуш.)
магі́чнага (адуш.)		 магі́чную магі́чнае магі́чныя (неадуш.)
магі́чных (адуш.)
Т. магі́чным магі́чнай
магі́чнаю		 магі́чным магі́чнымі
М. магі́чным магі́чнай магі́чным магі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

магі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. магі́чны магі́чная магі́чнае магі́чныя
Р. магі́чнага магі́чнай
магі́чнае		 магі́чнага магі́чных
Д. магі́чнаму магі́чнай магі́чнаму магі́чным
В. магі́чны (неадуш.)
магі́чнага (адуш.)		 магі́чную магі́чнае магі́чныя (неадуш.)
магі́чных (адуш.)
Т. магі́чным магі́чнай
магі́чнаю		 магі́чным магі́чнымі
М. магі́чным магі́чнай магі́чным магі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

магі́чны в разн. знач. маги́ческий;

~нае закліна́нне — маги́ческое заклина́ние;

~ная сі́ла — маги́ческая си́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

магі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да магіі. Магічныя заклінанні.

2. Незвычайны па сіле ўздзеяння; цудадзейны. Магічнае слова «мама» ў абодвух .. скаланула душу, у малое і ў старое. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

магі́чны mágisch, záuberhaft

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ма́гія, -і, ж.

Сукупнасць дзеянняў і слоў здольных рабіць уплыў на прыроду, людзей з дапамогай звышнатуральных сіл.

○

Белая магія — паводле сярэдневяковых уяўленняў: чараўніцтва пры дапамозе Боскіх сіл.

Чорная магія — паводле сярэдневяковых уяўленняў: чараўніцтва, якое тлумачыцца ўдзелам і дапамогай пякельных сіл.

|| прым. магі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

магі́чны

(гр. magikos)

1) які мае адносіны да магіі;

2) незвычайны па сіле ўздзеяння, цудадзейны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

агра́рна-магі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. агра́рна-магі́чны агра́рна-магі́чная агра́рна-магі́чнае агра́рна-магі́чныя
Р. агра́рна-магі́чнага агра́рна-магі́чнай
агра́рна-магі́чнае		 агра́рна-магі́чнага агра́рна-магі́чных
Д. агра́рна-магі́чнаму агра́рна-магі́чнай агра́рна-магі́чнаму агра́рна-магі́чным
В. агра́рна-магі́чны (неадуш.)
агра́рна-магі́чнага (адуш.)		 агра́рна-магі́чную агра́рна-магі́чнае агра́рна-магі́чныя (неадуш.)
агра́рна-магі́чных (адуш.)
Т. агра́рна-магі́чным агра́рна-магі́чнай
агра́рна-магі́чнаю		 агра́рна-магі́чным агра́рна-магі́чнымі
М. агра́рна-магі́чным агра́рна-магі́чнай агра́рна-магі́чным агра́рна-магі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абра́дава-магі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абра́дава-магі́чны абра́дава-магі́чная абра́дава-магі́чнае абра́дава-магі́чныя
Р. абра́дава-магі́чнага абра́дава-магі́чнай
абра́дава-магі́чнае		 абра́дава-магі́чнага абра́дава-магі́чных
Д. абра́дава-магі́чнаму абра́дава-магі́чнай абра́дава-магі́чнаму абра́дава-магі́чным
В. абра́дава-магі́чны (неадуш.)
абра́дава-магі́чнага (адуш.)		 абра́дава-магі́чную абра́дава-магі́чнае абра́дава-магі́чныя (неадуш.)
абра́дава-магі́чных (адуш.)
Т. абра́дава-магі́чным абра́дава-магі́чнай
абра́дава-магі́чнаю		 абра́дава-магі́чным абра́дава-магі́чнымі
М. абра́дава-магі́чным абра́дава-магі́чнай абра́дава-магі́чным абра́дава-магі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)