Магілё́ў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Магілё́ў
Р. Магілё́ва
Д. Магілё́ву
В. Магілё́ў
Т. Магілё́вам
М. Магілё́ве

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Магілёў, -лёва м., г. Могилёв

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Магілёў

т. 9, с. 445

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Магілёў (г.) 1/140, 173, 174, 211 (к.), 215, 271, 335, 431, 435; 2/109 (к.), 277, 367, 412, 522, 591; 3/50, 159, 290, 312, 352, 481, 557, 559; 4/43, 60, 146, 186, 192, 247, 261, 288, 316, 344, 377, 407, 435, 440, 440—441 (укл.), 441, 442, 486, 525, 530, 532, 567; 5/115, 116, 153, 183, 196, 320, 321, 329, 341, 344, 484, 524; 6/13, 42, 74, 108, 109, 128, 129, 137, 161, 210, 245, 323, 395, 425, 441, 443, 466, 491, 493—495, 496, 497, 498, 499, 504, 505, 506, 507, 508, 509, 510, 511, 512, 513, 514, 603; 7/105, 214, 227, 259, 286, 327, 328, 338, 340, 359, 373, 381, 391, 397, 409, 419, 550, 580, 595; 8/410, 445, 651; 9/20, 21, 70, 75, 88, 95, 124, 134, 150, 163, 186, 187, 209, 351, 505, 570; 10/13, 31, 104, 108, 179, 292, 311, 492, 499, 525; 11/99, 104, 178, 198, 199, 236, 239, 263, 281, 284, 299, 344, 352, 372, 396, 514, 570, 574, 586, 647, 652; 12/690, 691

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Магілёў м. Mahilióŭ i Mahiljóu n -s, Mógilew n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

«Літаратурны Магілёў» (альманах) 1/271

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Магілёў І. М. 8/192

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Могилёв г. Магілёў, -лёва м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Mohylew

м. г. Магілёў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Суры́ць ’рабіць смецце’, ’траціць грошы’ (Нас.). Гл. сур; магчыма, зыходная форма для апошняга, узнікшая ў выніку фанетычных працэсаў, характэрных для ўсходнемагілёўскіх гаворак (параўн. Мугілёў ’Магілёў’ і пад.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)