ма́гний хим. ма́гній, -нію м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́гній, -нію м., хим. ма́гний

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ма́гній ’метал, хімічны элемент Mg’ (ТС), успрынята з рус. мовы, дзе магний паходзіць з н.-лац. magnēsium < ст.-грэч. Μαγνησία ’назва горада ў Малой Азіі’ (Лёхін, 415).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ма́гній

(рус. магний, ад н.-лац. magnesium < гр. Magnesia = назва горада ў Малой Азіі)

хімічны элемент, лёгкі, коўкі метал серабрыста-белага колеру, які гарыць яркім белым полымем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)