маге́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Круглая высокая мужчынская шапка з лямцу, якую раней насілі сяляне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маге́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. маге́рка маге́ркі
Р. маге́ркі маге́рак
Д. маге́рцы маге́ркам
В. маге́рку маге́ркі
Т. маге́ркай
маге́ркаю		 маге́ркамі
М. маге́рцы маге́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

маге́рка ж.

1. (войлочная шляпа, шапка) маге́рка;

2. ист. му́рмолка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маге́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Круглая высокая мужчынская шапка з лямцу, якую насілі раней сяляне; род капелюша. Адзеты [малады селянін] ў вышываную сарочку, на плячах — світка з саматканага сукна, падперазаная поясам, на нагах — лапці з аборамі да каленяў, на галаве — магерка. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Магерка 1/104; 2/263; 6/492

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

магерка

т. 9, с. 444

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

маге́рка

(польск. magierka, ад венг. magyar = венгр)

высокая валеная з воўны мужчынская шапка, якую насілі раней сяляне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

магерка

Том: 17, старонка: 212.

img/17/17-212_0944_Магерка.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Маге́рка, маґерка, марге́лка, маде́рка ’круглая высокая або невялікая лёгкая лямцавая мужчынская шапка, якую насілі раней сяляне’, ’род капелюша’ (ТС, Грыг., Дэмб. 2, Мядзв., Маш., Малеч., Макс., Мал., Бяльк., Гарэц., Растарг.). Ст.-бел. макгерка, магерка (1577, 1625 гг.). Рус. маге́рка, укр. маги́рка ’белая лямцавая шапка’. Запазычана з польск. magierka ’венгерская шапка’ < венг. magyar ’венгерскі’ (Булыка, Запазыч., 195; Фасмер, 2, 555; Праабражэнскі, 1, 500, Брукнер, 317). Гл. таксама магер.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

му́рмолка (шапка) ист. маге́рка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)