магале́йка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. магале́йка магале́йкі
Р. магале́йкі магале́ек
Д. магале́йцы магале́йкам
В. магале́йку магале́йкі
Т. магале́йкай
магале́йкаю		 магале́йкамі
М. магале́йцы магале́йках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Магале́йка, мыгале́йка ’кісет’ (Багд., Бяльк.). Роднаснае да паўн.-рус. магиль ’суконная торбачка’, якое Фасмер (2, 555) выводзіць з комі me̮ gi̮ lʼ ’мяшэчак’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)