мабі́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мабі́льнік |
мабі́льнікі |
| Р. |
мабі́льніка |
мабі́льнікаў |
| Д. |
мабі́льніку |
мабі́льнікам |
| В. |
мабі́льнік |
мабі́льнікі |
| Т. |
мабі́льнікам |
мабі́льнікамі |
| М. |
мабі́льніку |
мабі́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
мабі́льнік м разм Handy [´hɛndi] n -s, -s
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
cellphone [ˈselfəʊn] n. со́тавы тэлефо́н, мабі́льны тэлефо́н; мабі́льнік
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
mobile1 [ˈməʊbaɪl] n.
1. мабі́льны тэлефо́н, мабі́льнік;
Call me on my mobile. Патэлефануй мне на мой мабільнік.
2. жылы́ аўтафурго́н, дом на ко́лах
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
cellular phone, cellular telephone
со́тавы тэлефо́н; со́тавік, мабі́льнік -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
мабі́льны mobíl, bewéglich, bewégungsfähig;
мабі́льны тэлефон Mobíltelefon n; гл тс мабільнік
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
komórka
ж.
1. каморка;
2. біял. клетка;
komórka jajowa — яйцаклетка;
3. ячэйка;
4. разм. мабільнік; трубка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)