лі́ўневы гл. лівень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лі́ўневы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лі́ўневы лі́ўневая лі́ўневае лі́ўневыя
Р. лі́ўневага лі́ўневай
лі́ўневае		 лі́ўневага лі́ўневых
Д. лі́ўневаму лі́ўневай лі́ўневаму лі́ўневым
В. лі́ўневы (неадуш.)
лі́ўневага (адуш.)		 лі́ўневую лі́ўневае лі́ўневыя (неадуш.)
лі́ўневых (адуш.)
Т. лі́ўневым лі́ўневай
лі́ўневаю		 лі́ўневым лі́ўневымі
М. лі́ўневым лі́ўневай лі́ўневым лі́ўневых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лі́ўневы ли́вневый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лі́ўневы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ліўня (у 1 знач.); дажджавы. Ліўневае воблака.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лі́вень, ліўню, мн. ліўні, -яў, м.

Моцны, праліўны дождж.

Вясенні л.

|| прым. лі́ўневы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ли́вневый лі́ўневы, зале́ўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зале́ўны обл., см. лі́ўневы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Лі́ўны ’ліўневы, праліўны’ (ТС). Да лівень (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)