лія́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лія́навы лія́навая лія́навае лія́навыя
Р. лія́навага лія́навай
лія́навае		 лія́навага лія́навых
Д. лія́наваму лія́навай лія́наваму лія́навым
В. лія́навы (неадуш.)
лія́навага (адуш.)		 лія́навую лія́навае лія́навыя (неадуш.)
лія́навых (адуш.)
Т. лія́навым лія́навай
лія́наваю		 лія́навым лія́навымі
М. лія́навым лія́навай лія́навым лія́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лія́навы бот. ли́ановый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лія́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ліяны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лія́на, -ы, мн. -ы, лія́н, ж.

Павойная кустовая або дрэвавая расліна, пашыраная галоўным чынам у трапічных і субтрапічных лясах.

|| прым. лія́навы, -ая, -ае.

Л. лес.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лиа́новый лія́навы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)