лішэ́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
лішэ́нка |
лішэ́нкі |
| Р. |
лішэ́нкі |
лішэ́нак |
| Д. |
лішэ́нцы |
лішэ́нкам |
| В. |
лішэ́нку |
лішэ́нак |
| Т. |
лішэ́нкай
лішэ́нкаю |
лішэ́нкамі |
| М. |
лішэ́нцы |
лішэ́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
лішэ́нка ж., ист. лише́нка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лішэ́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Разм. Жан. да лішэнец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лише́нка лішэ́нка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)