лічы́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Апарат для аўтаматычнага падліку чаго-н.

Л. электрычнай энергіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лічы́льнік

‘прылада’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лічы́льнік лічы́льнікі
Р. лічы́льніка лічы́льнікаў
Д. лічы́льніку лічы́льнікам
В. лічы́льнік лічы́льнікі
Т. лічы́льнікам лічы́льнікамі
М. лічы́льніку лічы́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лічы́льнік

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лічы́льнік лічы́льнікі
Р. лічы́льніка лічы́льнікаў
Д. лічы́льніку лічы́льнікам
В. лічы́льніка лічы́льнікаў
Т. лічы́льнікам лічы́льнікамі
М. лічы́льніку лічы́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лічы́льнік м.

1. (прибор) счётчик;

электры́чны л. — электри́ческий счётчик;

л. таксі́ — счётчик такси́;

2. (о человеке) см. лічы́льшчык

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лічы́льнік, ‑а, м.

Апарат для аўтаматычнага ўліку, падліку чаго‑н. Газавы лічыльнік. Лічыльнік электрычнай энергіі. Лічыльнік таксі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лічыльнік 6/414

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

лічыльнік

т. 9, с. 329

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

лічы́льнік м. спец. Zähler m -s, -; Zählwerk n -(e)s, -e, Zählapparat m -(e)s, -e;

электры́чны лічы́льнік Strómzähler m;

га́завы лічы́льнік Gás¦uhr f -, -en, Gászähler m -s, -;

лічы́льнік абаро́таў Dréhzahlmesser m;

лічы́льнік Га́йгера Géigerzähler m;

лічы́льнік ка́драў фота Bíldzahlwerk n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Лічы́льнік ’той, хто лічыць’ (Бяльк.). Да лічы́ць (гл.). У літаратурнай мове ўжываецца лічы́льшчык ’тс’ (ТСБМ). Крукоўскі (Уплыў, 121) адносіць гэта слова да калек з рус. мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

а́льфа-лічы́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. а́льфа-лічы́льнік а́льфа-лічы́льнікі
Р. а́льфа-лічы́льніка а́льфа-лічы́льнікаў
Д. а́льфа-лічы́льніку а́льфа-лічы́льнікам
В. а́льфа-лічы́льнік а́льфа-лічы́льнікі
Т. а́льфа-лічы́льнікам а́льфа-лічы́льнікамі
М. а́льфа-лічы́льніку а́льфа-лічы́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)