лічы́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж. (разм.).

У дзіцячых гульнях: вершык з лічэннем, які вымаўляецца нараспеў і якім суправаджаецца размеркаванне ўдзельнікаў гульні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лічы́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. лічы́лка лічы́лкі
Р. лічы́лкі лічы́лак
Д. лічы́лцы лічы́лкам
В. лічы́лку лічы́лкі
Т. лічы́лкай
лічы́лкаю		 лічы́лкамі
М. лічы́лцы лічы́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лічы́лка ж. счита́лка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лічы́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Вершык з лічэннем у дзіцячай гульні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лічылка

т. 9, с. 328

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

счита́лка разг. лічы́лка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ábzählreim

m -(e)s, -e гульня́-лічы́лка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wyliczanka

ж.

1. лічылка;

2. разм. доўгі пералік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)