ліце́йная

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. ліце́йная ліце́йныя
Р. ліце́йнай ліце́йных
Д. ліце́йнай ліце́йным
В. ліце́йную ліце́йныя
Т. ліце́йнай
ліце́йнаю		 ліце́йнымі
М. ліце́йнай ліце́йных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ліце́йная ж., сущ., см. ліце́йня

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ліце́йная ж. тэх. Gießeréi f -, -en, Gíeßhütte f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ліцейная форма 6/411, 412

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ліцейная вытворчасць 1/114; 6/411—412; 7/154; 9/71

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ліцейная вытворчасць

т. 9, с. 324

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ліцейная мадэль

т. 9, с. 324

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ліцейная форма

т. 9, с. 324

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ліце́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ліцця. Ліцейная вытворчасць. Ліцейны цэх. // Прызначаны для ліцця. Ліцейная машына. Ліцейная форма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апо́ка¹, -і, ДМ -о́цы, мн. -і, апо́к, ж. (спец.).

Прыстасаванне, у якім робіцца ліцейная форма (скрынка без дна з фармовачнай зямлёй для заліўкі металам).

|| прым. апо́кавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)