лі́хтэр м., мор. ли́хтер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лі́хтэр, ‑а, м.

Невялікае грузавое, часцей несамаходнае судна, прызначанае для пагрузкі і разгрузкі вялікіх суднаў ці для мясцовых перавозак.

[Гал. lichter.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліхтэр

т. 9, с. 323

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

лі́хтэр

(гал. lichter)

невялікае грузавое, пераважна несамаходнае марское судна тыпу баржы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Ліхтэр ’невялікае судна’ (ТСБМ). Да ліхтан (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Schúte

f -, -n шала́нда, лі́хтэр

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Léichter

m -s, - марск. лі́хтэр, грузаво́е су́дна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

*Ліхтан, ст.-бел. лихтанъ (XVI ст.) ’невялікае, дапаможнае грузавое судна’ запазычана са ст.-польск. lichtan ’баржа’ (Булыка, Лекс. запазыч., 120), якое з ням. прус. licht(er)kahn, lidgan (Слаўскі, 4, 232–233). У сучаснай бел. мове заменена словам ліхтэр < рус. ли́хтер ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 83), запазычанае ў пачатку XVIII ст. з гал. ці н.-ням. lichter, новав.-ням. Leichter ’пласкадоннае судна, якое аблягчае вялікае судна’ (Фасмер, 2, 506).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)