ліхвя́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ліхвя́рка ліхвя́ркі
Р. ліхвя́ркі ліхвя́рак
Д. ліхвя́рцы ліхвя́ркам
В. ліхвя́рку ліхвя́рак
Т. ліхвя́ркай
ліхвя́ркаю		 ліхвя́ркамі
М. ліхвя́рцы ліхвя́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ліхвя́рка ж. ростовщи́ца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ліхвя́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Жан. да ліхвяр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліхвя́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Чалавек, які пазычае грошы пад вельмі высокія працэнты.

|| ж. ліхвя́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. ліхвя́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ростовщи́ца ліхвя́рка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

loan shark

ліхвя́р -а́ m., ліхвя́рка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

usurer

[ˈju:ʒərər]

n.

ліхвя́р -а́ m., ліхвя́рка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)