Літо́ўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Літо́ўцы
Р. Літо́ўцаў
Д. Літо́ўцам
В. Літо́ўцы
Т. Літо́ўцамі
М. Літо́ўцах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

літо́ўцы, -аў, адз. -то́вец, -то́ўца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Літвы.

|| ж. літо́ўка, -і, ДМ -то́ўцы, мн. -і, -то́вак.

|| прым. літо́ўскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

літо́ўцы, ‑тоўцаў; адз. літовец, ‑тоўца, м.; літоўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы; Р мн. ‑товак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Літоўскай ССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

літоўцы

т. 9, с. 317

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Літоўцы 1/364, 571; 2/112; 4/212, 394; 6/398, 399, 408; 7/167, 432; 9/406 (табл.); 12/61

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

літо́ўка² гл. літоўцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Літо́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Літо́ўка
Р. Літо́ўкі
Д. Літо́ўцы
В. Літо́ўку
Т. Літо́ўкай
Літо́ўкаю
М. Літо́ўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

літо́ўка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. літо́ўка літо́ўкі
Р. літо́ўкі літо́вак
Д. літо́ўцы літо́ўкам
В. літо́ўку літо́вак
Т. літо́ўкай
літо́ўкаю		 літо́ўкамі
М. літо́ўцы літо́ўках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

літо́вец,

гл. літоўцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

літо́ўка,

гл. літоўцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)