літапо́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
літапо́н |
літапо́ны |
| Р. |
літапо́ну |
літапо́наў |
| Д. |
літапо́ну |
літапо́нам |
| В. |
літапо́н |
літапо́ны |
| Т. |
літапо́нам |
літапо́намі |
| М. |
літапо́не |
літапо́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Літапон (геал.) 2/171, 514
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
літапо́н
(ад літа- + лац. ponere = класці)
- белая мінеральная фарба, сумесь сярністага цынку і сернакіслага барыю.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)