Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
лісі́ныпрям., перен. ли́сий, лиси́ный;
л. след — ли́сий след;
л. каўне́р — ли́сий воротни́к;
~ная вёрткасць — ли́сья изворо́тливость
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лісі́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да ліса, лісы, належыць лісу, лісе. Лісіная нара. Лісіны след.// Зроблены з футра ліса, лісы. Лісіны каўнер.// Уласцівы лісу, лісе; такі, як у ліса, лісы. Лісіная хітрасць.
2.перан. Хітры, ліслівы. На твары [Дабравольскага] паявілася лісіная ўсмешка.Барашка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лісі́ны Fuchs;
лісі́ная шку́ра Fúchsbalg m -(e)s, -bälge;
лісі́ная нара́ Fúchsbau m -es, -e;
лісі́нае фу́тра Fúchspelz m -es, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ліс, ліса, мн. лісы́, -о́ў, м.
Самец лісы.
|| прым.лісі́ны, -ая, -ае.
Лісіная ўсмешка (перан.: хітрая).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ліса́, -ы́, мн. лісы і (з ліч. 2, 3, 4) лісы́, ліс, ж.
1. Драпежная жывёліна сямейства сабачых з вострай мордай і доўгім пушыстым хвастом, а таксама яе футра.
Л. і ў сне курэй лічыць (прыказка).
2.перан. Хітры, ліслівы чалавек.
|| прым.лісі́ны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лиси́ныйлісі́ны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)