ліставая штампоўка

т. 9, с. 287

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

лату́нь, -і, ж.

Сплаў медзі з цынкам, волавам ці іншай прымессю.

Ліставая л.

|| прым. лату́невы, -ая, -ае і лату́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Chinese cabbage [ˌtʃaɪni:zˈkæbɪdʒ] n. кіта́йская капу́ста (ліставая)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пакка́мера, ‑ы, ж.

Спец. Цэх папяровай фабрыкі, у якім сартуецца ліставая папера.

[Ням. Packkammer.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

листово́й​II (к лист II 1) ліставы́;

листово́е желе́зо ліставо́е жале́за;

листова́я сталь лістава́я сталь;

листова́я штампо́вка лістава́я штампо́ўка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ліставы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ліставы́ лістава́я ліставо́е ліставы́я
Р. ліставо́га ліставо́й
ліставо́е		 ліставо́га ліставы́х
Д. ліставо́му ліставо́й ліставо́му ліставы́м
В. ліставы́ (неадуш.)
ліставо́га (адуш.)		 ліставу́ю ліставо́е ліставы́я (неадуш.)
ліставы́х (адуш.)
Т. ліставы́м ліставо́й
ліставо́ю		 ліставы́м ліставы́мі
М. ліставы́м ліставо́й ліставы́м ліставы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ЛАКУ́НА

(ад лац. lacuna паглыбленне, упадзіна; поласць),

у жывёл — поласць паміж органамі, якая не мае ўласнай сценкі, запоўненая гемалімфай ці лімфай; у чалавека — таксама разгалінаваныя паглыбленні на паверхні органа (напр., у міндалінах); y раслін (ліставая лакуна, ліставая шчыліна) — прарыў у цэнтр. цыліндры сцябла ў месцы, дзе да ліста адыходзіць праводзячы пучок.

А.С.Леанцюк.

т. 9, с. 109

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Stáhlblech

n -(e)s, -e лістава́я сталь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

jarmuż, ~u

м. бат. ліставая капуста

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ліставы́ ​1, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да ліста ​1; у лістах. Ліставая салата. □ [Марцін] ачышчаў стол ад свайго тытуню, і крышанага і ліставога. Чорны. // Які мае лісце, пакрыты лісцем; лісцевы. Сасновы бор чаргуецца з дубровай, з бярозавым гаем, з грабавым лесам, з ліставымі змешанымі пералескамі. В. Вольскі. Лес, трыумфуючы па-свойму, Прыходу юных рады быў: Шумеў галлём узнёсла хвойны, А ліставы ў далоні біў. Калачынскі.

ліставы́ ​2, ‑ая, ‑ое.

Зроблены ў выглядзе ліста ​2 (у 1 знач.). Ліставое жалеза. Ліставая сталь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)