лістабло́шка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. лістабло́шка лістабло́шкі
Р. лістабло́шкі лістабло́шак
Д. лістабло́шцы лістабло́шкам
В. лістабло́шку лістабло́шак
Т. лістабло́шкай
лістабло́шкаю		 лістабло́шкамі
М. лістабло́шцы лістабло́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лістабло́шка ж., зоол. листобло́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лістабло́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Сысучае насякомае атрада раўнакрылых хобатных, якое корміцца сокамі раслін; медзяніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

листобло́шка зоол. лістабло́шка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

медзяні́ца, ‑ы, ж.

Тое, што і лістаблошка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Медзяні́ца ’лістаблошка, Psylloidea, Psyllinea’ (ТСБМ). Да медзь (гл.). Названа паводле жоўтага або чырвона-бурага колеру цела.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)