ліслі́віць, -ліўлю́, -лі́віш, -лі́віць; незак., перад кім.

Крывадушна хваліць каго-н., дагаджаць каму-н. з карыслівай мэтай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ліслі́віць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ліслі́ўлю ліслі́вім
2-я ас. ліслі́віш ліслі́віце
3-я ас. ліслі́віць ліслі́вяць
Прошлы час
м. ліслі́віў ліслі́вілі
ж. ліслі́віла
н. ліслі́віла
Загадны лад
2-я ас. ліслі́ў ліслі́ўце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ліслі́вячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ліслі́віць несов. льстить, угожда́ть; подобостра́стничать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ліслі́віць, ‑ліўлю, ‑лівіш, ‑лівіць; незак., каму, перад кім і без дап.

Крывадушна хваліць каго‑н., дагаджаць каму‑н. з карыслівай мэтай. У вочы .. [Карніцкаму] ліслівілі, пахвальвалі за новыя і смелыя думкі, а ў душы жадалі ўсялякага ліха. Паслядовіч. [Валатовічу] падабалася тое, што Полаз адразу да яго пачаў звяртацца на «ты», што ён чалавек просты, не любіць ліслівіць. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліслі́віць schmicheln vi;

ліслі́віць каму-н. j-m nach dem Mnde rden; j-m Hnig ums Maul schmeren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

подобостра́стничать несов., разг. ліслі́віць, уго́днічаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

flatter [ˈflætə] v. ліслі́віць, падлі́звацца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

уме́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак., з інф.

1. Валодаць уменнем рабіць што-н.

У. іграць на скрыпцы.

2. Валодаць здольнасцю рабіць што-н.

Яна не ўмее перабольшваць.

Ён не ўмее ліслівіць перад іншымі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ліслі́вы, -ая, -ае.

1. Які ліслівіць, дагаджае каму-н. з карысцю для сябе.

Л. хлопец.

2. Які змяшчае ліслівасць.

Ліслівая ўсмешка.

3. Ласкавы, угодлівы, які ўмее дагадзіць.

Л. голас (разм.).

|| наз. ліслі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

butter2 [ˈbʌtə] v. нама́зваць ма́слам

butter up [ˌbʌtərˈʌp] phr. v. ліслі́віць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)