ліса́віцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ліса́ўлюся ліса́вімся
2-я ас. ліса́вішся ліса́віцеся
3-я ас. ліса́віцца ліса́вяцца
Прошлы час
м. ліса́віўся ліса́віліся
ж. ліса́вілася
н. ліса́вілася
Загадны лад
2-я ас. ліса́ўся ліса́ўцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час ліса́вячыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Ліса́віцца ’падлізвацца, ліслівіць’ (ТС), рус. смал. лисаваться, лисавиться ’лашчыцца’. Да ліса́вы (гл.). Параўн. таксама рус. арханг. лисава ’ліса’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)