ліры-рыбы

т. 9, с. 280

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

птушкі-ліры

т. 13, с. 112

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

лі́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. лі́ра лі́ры
Р. лі́ры лі́р
Д. лі́ры лі́рам
В. лі́ру лі́ры
Т. лі́рай
лі́раю		 лі́рамі
М. лі́ры лі́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лі́ра-птах

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лі́ра-птах лі́ры-пта́хі
Р. лі́ры-пта́ха лі́р-пта́хаў
Д. лі́ры-пта́ху лі́рам-пта́хам
В. лі́ру-пта́ха лі́р-пта́хаў
Т. лі́рай-пта́хам
лі́раю-пта́хам		 лі́рамі-пта́хамі
М. лі́ры-пта́ху лі́рах-пта́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

со́льда, нескл., н.

Італьянская медная манета, роўная 0,05 ліры.

[Іт. soldo.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лі́рнік, ‑а, м.

Гіст. Вандроўны беларускі музыка-пясняр, які акампаніруе сабе на ліры ​1 (у 2 знач.). Пры самай сцяне прытуліўся лірнік. .. Ён круціць корбу ліры і спявае. Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіфа́ра, ‑ы, ж.

Струнны шчыпковы музычны інструмент старажытных грэкаў, падобны да ліры.

[Грэч. kithara.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лі́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ліры ​1. Пачуліся гукі лірных струн. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аргані́струм

(н.-лац. organistrum)

музычны інструмент, тып даўняй колавай ліры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кіфа́ра

(гр. kithara)

струнны шчыпковы музычны інструмент, падобны да ліры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)