Лі́паўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Лі́паўка
Р. Лі́паўкі
Д. Лі́паўцы
В. Лі́паўку
Т. Лі́паўкай
Лі́паўкаю
М. Лі́паўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лі́паўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. лі́паўка лі́паўкі
Р. лі́паўкі лі́павак
Д. лі́паўцы лі́паўкам
В. лі́паўку лі́паўкі
Т. лі́паўкай
лі́паўкаю		 лі́паўкамі
М. лі́паўцы лі́паўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лі́паўка ж., разг. (бочонок, выдолбленный из липового дерева) ли́повка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лі́паўка, ‑і, ДМ ‑паўцы; Р мн. ‑павак; ж.

Разм. Невялікая бочка, выдзеўбаная з кругляка ліпы. Палешукі везлі ў Старочын на продаж сваё багацце: дзежкі, ліпаўкі, цабры, вёдры. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ліпаўка,

вёска ў Хоцімскім р-не.

т. 9, с. 273

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ліпаўка,

выдзеўбаная з ліпы ці з вольхі пасудзіна на мёд.

т. 9, с. 273

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ліпаўка, гл. Ліпоўка

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ліпаўка (р., бас. Друці) 2/518 (к.); 4/496; 6/590

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ліпаўка (в., Быхаўскі р-н) 2/498 (к.); 6/512 (к.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ліпаўка (в., Хоцімскі р-н) 6/379; 11/75 (к.), 76

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)