ліне́ечны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ліне́ечны ліне́ечная ліне́ечнае ліне́ечныя
Р. ліне́ечнага ліне́ечнай
ліне́ечнае
ліне́ечнага ліне́ечных
Д. ліне́ечнаму ліне́ечнай ліне́ечнаму ліне́ечным
В. ліне́ечны
ліне́ечнага
ліне́ечную ліне́ечнае ліне́ечныя
ліне́ечных
Т. ліне́ечным ліне́ечнай
ліне́ечнаю
ліне́ечным ліне́ечнымі
М. ліне́ечным ліне́ечнай ліне́ечным ліне́ечных

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ліне́йка², -і, ДМе́йцы, мн. -і, -не́ек, ж. (уст.).

Мнагамесны адкрыты экіпаж з бакавымі падоўжанымі сядзеннямі.

|| прым. ліне́ечны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ліне́йка¹, -і, ДМе́йцы, мн. -і, -не́ек, ж.

1. Прамая лінія на паперы або дошцы, якая дапамагае пісаць роўнымі радкамі.

Сшытак у лінейку.

2. Інструмент, прылада ў выглядзе планкі для вычэрчвання прамых ліній, для вымярэння.

Маштабная л.

Лагарыфмічная л. (прыбор для вылічэнняў).

3. Строй у шарэнгу; збор (школьны, вайсковы), на якім удзельнікі выстраены ў шарэнгі.

Пастроіцца ў лінейку.

4. Адна з дарожак унутры лагера, якая падзяляе яго на прамавугольныя ўчасткі (спец.).

|| памянш. ліне́ечка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. ліне́ечны, -ая, -ае (да 1, 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)