Verbum

анлайнавы слоўнік

ліне́енне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ліне́енне ср. линова́ние; графле́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ліне́енне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. лінеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліне́іць, -не́ю, -не́іш, -не́іць; -не́ены; незак., што.

Праводзіць на чым-н. паралельныя лініі для пісання па іх.

Л. паперу.

|| зак. наліне́іць, -не́ю, -не́іш, -не́іць; -не́ены.

|| наз. ліне́енне, -я, н. і лінёўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (разм.).

|| прым. ліне́ельны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

графле́нне ср., см. ліне́енне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

линова́ние ліне́енне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

графле́ние ліне́енне, -ння ср., графле́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)