лімі́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лімі́тны лімі́тная лімі́тнае лімі́тныя
Р. лімі́тнага лімі́тнай
лімі́тнае		 лімі́тнага лімі́тных
Д. лімі́тнаму лімі́тнай лімі́тнаму лімі́тным
В. лімі́тны (неадуш.)
лімі́тнага (адуш.)		 лімі́тную лімі́тнае лімі́тныя (неадуш.)
лімі́тных (адуш.)
Т. лімі́тным лімі́тнай
лімі́тнаю		 лімі́тным лімі́тнымі
М. лімі́тным лімі́тнай лімі́тным лімі́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лімі́тны лими́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лімі́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ліміту. Лімітная стаўка. Лімітныя цэны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лімі́тны Límit-, Grenz-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

лімі́т, -у, М -мі́це, мн. -ы, -аў, м.

Гранічная норма.

Л. на электраэнергію.

Л. на вываз тавараў.

|| прым. лімі́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лими́тный лімі́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)