лібера́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Прыхільнік лібералізму (у 1 знач.).

2. Член ліберальнай партыі.

3. Чалавек, які свабодна мысліць, вальнадумец.

4. Паблажлівы, памяркоўны чалавек.

|| ж. лібера́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лібера́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лібера́л лібера́лы
Р. лібера́ла лібера́лаў
Д. лібера́лу лібера́лам
В. лібера́ла лібера́лаў
Т. лібера́лам лібера́ламі
М. лібера́ле лібера́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лібера́л м., в разн. знач. либера́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лібера́л, ‑а, м.

1. Прыхільнік лібералізму (у 1 знач.); член ліберальнай партыі.

2. перан. Разм. Той, хто ліберальнічае, займаецца шкодным патураннем. [Сівалоб:] — Дзе ваша пільнасць! Вы — гнілы ліберал! Лепш зусім нічога не пішыце пра ферму, чым узносіць на шчыт немаведама каго. Сабаленка.

3. Уст. Чалавек, які свабодна мысліць; вальнадумец. Наздра ў горадзе лічыўся лібералам і сам аб гэтым заўсёды казаў з задавальненнем. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лібера́л м

1. (член ліберальнай партыі) Liberále (sub) m -n, -n;

2. (вальнадумец) Liberále (sub) m -n, -n;

3. разм (той, хто патурае) állzu náchsichtiger Mensch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

лібера́л

(лац. liberalis = свабодны)

1) прыхільнік лібералізму, член ліберальнай партыі;

2) уст. вальнадумец;

3) перан. той, хто займаецца залішнім патураннем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

лібера́л

(фр. liberal, ад лац. liberalis = свабодны)

1) прыхільнік лібералізму; член ліберальнай партыі (параўн. радыкал 1);

2) перан. той, хто займаецца залішнім патураннем.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

лібера́л-дэмакра́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лібера́л-дэмакра́т лібера́л-дэмакра́ты
Р. лібера́л-дэмакра́та лібера́л-дэмакра́таў
Д. лібера́л-дэмакра́ту лібера́л-дэмакра́там
В. лібера́л-дэмакра́та лібера́л-дэмакра́таў
Т. лібера́л-дэмакра́там лібера́л-дэмакра́тамі
М. лібера́л-дэмакра́це лібера́л-дэмакра́тах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нацыяна́л-лібера́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нацыяна́л-лібера́л нацыяна́л-лібера́лы
Р. нацыяна́л-лібера́ла нацыяна́л-лібера́лаў
Д. нацыяна́л-лібера́лу нацыяна́л-лібера́лам
В. нацыяна́л-лібера́ла нацыяна́л-лібера́лаў
Т. нацыяна́л-лібера́лам нацыяна́л-лібера́ламі
М. нацыяна́л-лібера́ле нацыяна́л-лібера́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нацыяна́л-лібера́л м. национа́л-либера́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)