лё́тчыцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
лё́тчыцкі |
лё́тчыцкая |
лё́тчыцкае |
лё́тчыцкія |
| Р. |
лё́тчыцкага |
лё́тчыцкай
лё́тчыцкае |
лё́тчыцкага |
лё́тчыцкіх |
| Д. |
лё́тчыцкаму |
лё́тчыцкай |
лё́тчыцкаму |
лё́тчыцкім |
| В. |
лё́тчыцкі (неадуш.)
лё́тчыцкага (адуш.) |
лё́тчыцкую |
лё́тчыцкае |
лё́тчыцкія (неадуш.)
лё́тчыцкіх (адуш.) |
| Т. |
лё́тчыцкім |
лё́тчыцкай
лё́тчыцкаю |
лё́тчыцкім |
лё́тчыцкімі |
| М. |
лё́тчыцкім |
лё́тчыцкай |
лё́тчыцкім |
лё́тчыцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
лётчыцкі лётчицкий;
~кая кабі́на — лётчицкая каби́на
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лётчыцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да лётчыка, прызначаны для яго. Лётчыцкая кабіна. Лётчыцкі шлем.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лётчык, -а, мн. -і, -аў, м.
Спецыяліст, які кіруе лятальным апаратам.
Ваенны л.
|| ж. лётчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.
|| прым. лётчыцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)