лё́генька

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
лё́генька - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лёгенька нареч., в разн. знач. лего́нько

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лёгенька прысл разм ganz leicht; scht(e); kaum bemrkbar

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

лёганька нареч., см. лёгенька

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лего́нько нареч., разг. лёгенька; (слегка) злёгку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

peck2 [pek] v.

1. (at) дзяўбці́

2. infml лёгенька пацалава́ць

a/the pecking order infml неафіцы́йная іера́рхія; сфармірава́ны пры́нцып падпара́дкаванасці

peck at [ˌpekˈæt] phr. v. мала́ е́сці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

саф’я́н, ‑у, м.

Мяккая, добра вырабленая звычайна яркага колеру авечая скура, якая ідзе на кніжныя пераплёты, абутак, абіўку мэблі. Увечары бацька зайшоў у пакой Халіды і асцярожна паставіў на стол абабітую саф’янам скрыначку, лёгенька націснуў на вечка. Ус.

[Перс.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адштурхну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

Упёршыся ў што‑н., штуршком адсунуцца, аддзяліцца ад чаго‑н. [Прафесар] лёгенька адштурхнуўся кончыкамі пальцаў ад дна, варухнуў плячыма, падняўся і паплыў. Галавач. // перан. Узяць што‑н. за зыходны, адпраўны пункт (у сваіх разважаннях, рабоце і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паго́цкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм.

1. каго-што. Гоцкаць, гушкаць некаторы час. Пагоцкаць дзіця на руках. □ Перш чым схаваць дзве залатыя пяцёркі, Гмыра яшчэ раз паглядзеў на іх, .. лёгенька пашараваў адно аб другую і пагоцкаў у руцэ. Колас.

2. Тое, што і пагоцаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіраці́на, ‑ы, м. і ж.

Разм. Тое, што і сірата. Адзін ён цяпер, сіраціна: Ні маткі няма, ні сястры. Колас. [Волька] праніклася жалем да сяброўкі, да яе цяжкага лёсу сіраціны... Ваданосаў. / у перан. ужыв. А пад шчытам на павуціне Нішчымны колас-сіраціна Ў зацішку лёгенька гайдаўся. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)