лясі́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. лясі́нка лясі́нкі
Р. лясі́нкі лясі́нак
Д. лясі́нцы лясі́нкам
В. лясі́нку лясі́нкі
Т. лясі́нкай
лясі́нкаю		 лясі́нкамі
М. лясі́нцы лясі́нках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Лясі́нка, лесі́нка ’адна арэшына’ (лельч., Нар. лекс.). Да леса 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)