ля́псус, -у, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Грубая, недарэчная памылка, прыкры недагляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ля́псус

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ля́псус ля́псусы
Р. ля́псусу ля́псусаў
Д. ля́псусу ля́псусам
В. ля́псус ля́псусы
Т. ля́псусам ля́псусамі
М. ля́псусе ля́псусах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ля́псус, -су м. ля́псус

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ля́псус ля́псус, -су м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ля́псус, ‑у, м.

Грубая, недарэчная памылка.

[Лац. lapsus — падзенне, няправільны крок.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ля́псус м. Lápsus m -, -, Schnítzer m -s, -; Féhler m -s, -; Verséhen n -s, - (недагляд, нядбайнасць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ля́псус

(лац. lapsus = падзенне, няправільны крок)

грубая, недарэчная памылка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Ля́псус ’недарэчная, грубая памылка’ (ТСБМ). Новае запазычанне з польск. ці рус. моў, у якіх — з лац. lapsus ’паданне, падзенне’, ’памылка’, ’памылковы крок’ (Слаўскі, 4, 50; Лёхін, 413).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ля́псус

(лац. lapsus = падзенне, няправільны крок)

грубая, недарэчная памылка.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

lapsus, ~u

м. ляпсус

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)